DÜŞTÜM ://

Allahım Yarebbimm, sıcak bır cuma günü odamda çalışmaktan sıkılmış bir şekilde otururken bi çıkiim dedim soğuk bişiler alır dönerim dedim. demez olaydım..

Hoplaya zıplaya indim merdivenleri, tam üç kat bi numara yok yani... sona kapıdan çıktım ince uzun bi yol var,yan tarafında da yeşilliklerden oluşmuş bi yukseltı ve arkasıda bahçe, bankta gençler oturuyor. İŞte ne olduysa o an oldu, pata küte kendimi iki seksen yerde uzanmış buldum, yeşilliklerin arkasında bi anda kayboldum yani :D hayır noldu anlamadım düz yol basamak yok bişi yok.. resmen bi güç aldı fırlattı beni yere önce iki dizimin üzerine çarptım sona kolum ve ellrim en son da başım yere değdi. bi 3 dk falan noldumu anlayamadım ve ağzımdan "vayy anamm" lafı çıktı. hatırladıkça gülüorum ki bu lafı kullanan biri diilimdir. Ama canım öle yanıodu ki bacaklarım, dizlerim, bileklerim, ellerim hem agrıo hem acıodu. Sonra bankta oturanların sesinin kesildiğini ve arkadan birilerinin geldiğini farkedince kalktım hemen banktakıler susmuş bana bakıolardı şaşkınca, bişeyim yok deyip erkekliğe mok sürdürmeden yola devam ettim ama acıdan resmen kıvranıodum en sonunda dizlerime bir de baktım kanıooo... gözlerimden yaş geldi. şimdi şiş ve çok acıo, avuçlarımda çok sızlıo..

Dizlerimi en son kanattığımda anaokulundaydım ben , koşarken düşüp iki dizimi de parçalamıştım babamdan da bi güzel azarı işitmiştim.. Düşünce kızardı ki korkup bi daha düşmemeye özen gösterelim die ama kızınca sinir olur iki misli ağlardım tabe...

O günler geldi gözümün önüne babamı özledim annemi de şimdi tatildeler, arayıp söledim babam arkadan düşüne çok kızarım ben haa die seslenıodu :D

Uzun zaman sonra dizlerim kanadı üfleyen biri yoktu yanımda hem de bu sefer sadece yürürken...